ن :
سلام .....
تا به امروز نمی دانستم ، به چه حد تنهایَم ...!!
و چه سان می رود آدم از یاد ،
چو خَسی پیشِ نگاهی در باد .....
به دمی ، ثانیه ای ،
و اگر بخت که یارَش باشد ،
هفته ای یا ماهی ...!!
همه اینها به درونِ قلبم ،
هوسِ مرگ به جان می زاید ...
هوسِ رفتن و خاموش شدن ،
یا که در جادّهء تنهایی ،
همهء عمر فراموش شدن ...!!
عمرم از نیمه گذشت ...
همهء روز به رویا و به خواب ،
و شبانش همه غفلت و سراب ...!!
دشمنان ، هیأتِ ( شکل ) دوست !!!
دوستان را چه بگویم که " غریب " !!!!!
اثَرِ دشنه وُ خنجر به درونِ سینه ،
همه از دستِ رفیق !!!
داغِ بر دل که زِ نزدیکتران !!!
آآآآآخ از عشق چه گویم که :
" رسانده به لَبَم باقیِ جان .....!!!!! "
لیکن افسوس که این دَرد و فَغان ،
نتوان گفت به الفاظ و زبان ؛
که دِگر مرد تَنَش نَسپارَد ،
" به " جهان عشق "
که پایان دارد .....!!!!! "
بُگذر ای دوست ،
زِ دَردِ دِلِ عاشق که منم ...
تو بخوان مرثیه ای ،
بَر سَرِ مُردارِ تنم ...!!
" ه.م غروب "
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها: دل درد غروب , " ه, م غروب " , تنهایی , رابطه , مرثیه , عشق , دشمن , رفیق , دوست , ,
تبادل لینک هوشمند